بررسی اثرات جانبی داروی دفراسیروکس بر ساختار و عملکرد آنزیم کاتالاز کبدی گاو در شرایط in vitro

زمینه و هدف: امروزه کلاتورهای خوراکی از جمله داروی دفراسیروکس برای درمان بار اضافی آهن ناشی از انتقال خون مورد استفاده قرار می­گیرد. با توجه به نقش حائز اهمیت کبد در سم زدایی و متابولیزه کردن داروها و اهمیت کاتالاز به عنوان آنزیم کلیدی در سم زدایی بدن، در این مطالعه­ به بررسی اثر داروی دفراسیروکس به عنوان عامل کلاته کننده ی آهن بر روی ساختار و سینتیک آنزیم کاتالاز کبد گاوی پرداخته شده است.مواد و روش ها: دراین مطالعه ی تجربی تغییرات فعالیت آنزیم در حضور و عدم حضور غلظت های مختلف داروی دفراسیروکس با استفاده از دستگاه اسپکتوفوتومتر (مرئی- ماوراء بنفش) اندازه گیری شد. همچنین تغییر در ساختمان سه بعدی و عملکردی آنزیم با استفاده از تغییرات در نشر ذاتی آنزیم با مطالعات طیف سنجی فلوئورسانس بررسی گردید. داده ها در نرم افزار excel تجزیه و تحلیل شدند.نتایج: نتایج مطالعات سینتیکی آنزیم نشان می دهد که غلظت های افزایشی دارو منجر به کاهش فعالیت آنزیم و در نتیجه مهار واکنش آنزیمی کاتالاز گردید. همچنین در حضور دارو، شدت نشر ذاتی آنزیم کاهش یافته و در محیط سه بعدی اطراف کروموفورهای آنزیم تغییرات فاحشی رخ داد. داروی دفراسیروکس دارای 2 جایگاه اتصال روی آنزیم کاتالاز کبدی در دو دمای محیط و فیزیولوژیک است.نتیجه گیری: نتایج مطالعات فوق نشان می دهد که داروی دفراسیروکس به عنوان یک کلاتور، از طریق اتصال به آهن موجود در جایگاه فعال آنزیم کاتالاز، موجب مهار فعالیت آنزیم شده و امکان دارد از این طریق منجر به نارسایی و عوارض جانبی درکبد شود.